Ne insanlar gördüm insandı,
Ne eşşekler gördüm eşşeğe yazık,
Hayat bu, gösterir,
İnsanı da eşşeği de.
İnsan bilmez insanlığı,
Eşşek bilmez insanlığı,
İnsana insan gerek,
İnsan kılığında eşşek değil.
İnat etti mi eşşek bir kerre,
Döndürür insanı da eşşeğe,
Ne desen, ne yapsan nafile,
Altın semer de vursan, eşşek eşşektir.
İnsan olan eşşek olmaz,
Eşşek insan olmaz,
Eşşek eşşek, insan insan,
Neysen O'sun 7'sinde de 70'inde de.
Kayıt Tarihi : 27.2.2004 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!