Eşşek çobanı da olamazsın sen..

yıkanıp her daim almalıdır duş
terleyerek su da sıpaya dönsen
ey kendini şair zanneden berduş
eşşek çobanı da olamazsın sen

zatını saymazsın asla faniden
birgün duracaktır kalbin aniden
ayağı açsan da bazı maniden
eşşek çobanı da olamazsın sen

sapmaz hiç kalmasa bile başka şık
içten duygulardan gerçek bir aşık
sallamaya bak hep çorbana kaşık
eşşek çobanı da olamazsın sen

şiiri katleden kimse canidir
hakiki şairin gönlü ganidir
onaş bir manzume neşrin hanidir
eşşek çobanı da olamazsın sen

dalmadan derine pulluk sabanı
ele alamazsın dirgen yabanı
hiç takdir edemem boşa çabanı
eşşek çobanı da olamazsın sen

kolay ise baki kalmayı başar
şairler ölmeyip gönül de yaşar
şiir der zırvayı yutturan kaşar
eşşek çobanı da olamazsın sen

ne fayda ağladın gözler de taşkın
esamesi yoksa yürekte aşkın
boşuna uğraşma beyhude şaşkın
eşşek çobanı da olamazsın sen

şair tutulamaz olmadan maşa
öyle ışıtmalı gözler kamaşa
düşünüp halini etsen temaşa
eşşek çobanı da olamazsın sen..