Eşşeği İttim Yara

Eşşeği ittim yara, kaldım yaya
Sırtıma sardım yükü, çıktım yola
Gün boyu gittim yaya, eşşek gibi
Ağrıdı sırtım ve de verdim mola

Ihlayarak, akşama vardım köye
Köyde gören güldü, delirmiş diye
Sanki moral oldu, bizim köylüye
Sırtıma almış yükü girmem köye.

Yükleri attım yere, kurşun gibi
Sanki yulardan, boşanan tay gibi
Bir köşe buldum dayadım yükleri
Köylüye sattım gülerek her şeyi

Ertesi gün oldu, bizim köylüden
Bir yeni eşşek daha aldım da ben
Kurtuluverdim, köye dil olmadan
Eşşeği okşar dururum şimdi ben

Müfteilün / Müfteilün / Fâilün

21 Ağu. 16
Antalya