Esrik Bakışlara Şiiri - Seydo Turğut

Sessizlik
sessizlik
hani çıt çıkarmaz
vicdansız gece
bir düşüm var
o da o esrik bakışlar
ve o korkunç
yankısız dakikalar
çek al daralan ruhumdan
o evhamı ey yüreğim
ve sil alnımda ki
şarapnel izlerini
fırlat sevdam umudunu
kudüs'e
laleş'e
mekke'ye
ve asi bütün mekânlara
fırlat denizlere
dağlara, çöllere
fırlat
deniz kızları tutar belki
aşk tanrıçaları
belki çölde
Leyla'yı arayan bir divane
ve çocuk düşlerine
umudu mayınların
öte taraflarında kalanlara...
oysa
nede çok dolu
şu eksik zihnim
kaos bu anlıyor musun
kaos
nede çok dolu zihnim
kıyılara vuran
mültecilerden
çocuk cesetleriyle
dolu dolu hemde
ve zihnimde paslanmış
demode prangalar
ve iki çelişki
iki tezat
ey aklım
ey yüreğim
nede çok dolu şu kafa
ve içinden çıkmaz
birde sen varsın ya
esrik bakışlım
ah iki kelimeden sonra
hemen
aklıma düştü yine
ve dinsel
felsefik
ve ideolojik
alt üst ettin yine
bütün yoğunlaşmalarımı
birde sen varsın ya
esrik bakışlım
dünya'ya mı yansam
vurgunum ya yüreğine
ve gözlerine
yoksa sana mı yansam
söyle o zaman
bir ruh ile nasıl yaşar
iki sivri çelişki
hayal benimse yüreğim
bu ne zor bir demokrasi
kader ise sensizlik
bu nasıl bir faşizm
kader zulmediyor kalbime
söyle ne olur yüreğim
söyle
madem yalnızsak
bu hayatta
o zaman sevdamdan başka
ne kalacak bize bu hayattan
öyleyse
ne olur söyle
ölüm mü şu yalancı ömür
baldıran zehrini içelim
bu sır
kâinattır
aşktır
ama yaşmaya
çoktan değer aşk
sen ey yüreğim
söyle
söylede kurtar beni
bu eksik geceden
ey sevdam,
ey esrik bakışların sahibi...