Esrik Akşamlar Şiiri - Dinmez Er

Meydanları, caddeleri sokaklarıyla kent,
Kimsesizliğe, sessizliğe hüküm giymişti,
Bir bilen olmadı soranda öğrenemedi,
Gökyüzünde yıldızlar, kentte ışıklar,
Kuzgun gibi karanlık bir dehlizin içinde
Kentin böyle esrik akşamlarında ben,
Yağmurlar gibi gökten yıldızlar sağanağı,
Yağacağını düşlemişimdir, gariptir ama,
Gerçekten merakla beklemişimdir hep,

Bilinmeyen bir adres değil kadim bir kent,
Zaman makinası suskunluğa bürünmüş,
Trenler garlarda tutuklu kalmış,
Raylarda makaslar kapalı, vagonlar dolu,
Gemiler kıçtankara palamarda,
Burundan çapa denize salınmış,
Kime ne zarar verilmiş, kentin suçu ne,
Işıksız yaz gecesinde siyah kar yağıyor kentte,

Madem öyle, işte böyle uyumak yasak bize,
Kalemimi aldım elime şiir yazarım bende
Kağıt yerine kumdan bir sayfa çizdim önüme,
Akıp gitse de elimden akılda kalan yeter bana,
Şairsen yürüyeceksin sorunların tüm acıların,
Tüm zamanların üzerine güç ve cesaret var sende,
Ah kadim kent, ah caddeler, ah sokaklar,
Ah esrik akşamlar…

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2020. 07. 21 /