dünya - ukba
aralarında bir kavga..
belli ki iki günlük değil bu husumet
elde etmek istedikleri ise muhakkak ki beşeriyet..
bir de cazibeydi,
husumete sebebiyet..
insanın ruhuna en yakınını, sunabilmekti marifet..
muhakkak ki bu da istiyordu bir kabiliyet..
işte bundandı asıl husumet.
ne o ondan üstün görünebiliyordu ki
ne de o da ondan rezalet,
bitebiliyordu bu rekabet.
insan..
başlıbaşına bir mahremiyet..
her halinde olmalıydı kendince bir hikmet
bir de sebebiyet..
akıl doluydu beşeriyet
kandırmak/inandırmak zordu elbet..
dünya işte..
baştan sona sebebiyet
insan akıl dolu olmalıydı
ukba mükafat sunmalıydı
dünya da arada olmalıydı
ve
"Birisi" de bu muvazeneyi elinde tutmalıydı,
insanan hep, herşeyden üstün olduğunu hatırlatmalıydı.
Ya Rab! unutturma dünya ile, ukbayı bize..
Hüseyin ErsoyKayıt Tarihi : 12.4.2017 17:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir Sultanahmet ayaküstüsü 2008 No:1

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!