Eşref Saati Şiiri - Önder Karaçay

Sabır dermandır,
Yaraları zamana sarar.

Mahallenin hamisi
Israrlı olan Eşref’in,
Dağlar kızı Reyhan sevdasıydı

Eşref'ine kavuşmanın hayali içinde…

Kavuşacağı an eşref saati miydi?

Nereden bilsin, dağlar kızı Reyhan,
Ulaşılmaz olduğunu

Zamanın en şereflisine muvaffak olmak,
Nasip işiydi.

Mezopotamya’nın eski kavimlerinden;
Keldaniler’den kalmıştı ‘Eşref Saati’

Kâinatın hareket ve tavırlarından çıkarırlardı,
Ustalar zamandan bu saati

Talihli ve talihsiz,
Cimri ve cömert,
Neşeli ve üzgün
İnsanların yaşadıkları bu saate yorulurdu.

Zaman-ı şerefe nail olmak,
Ne ulaşılmazdı.

Bir gün elbette denk gelirim yârin eşref saatine,
Duygusu ulaşılmaz dağın tepesinde
Reyhanı çok sarstı.

Sabrı derman bilen,
Zamanın en münbit anında
‘Eşref saatini’ arardı.

Hayat doğumla ölüm arasında bir zamandı,
Zamanı taksimata kim böldü?

Önder Karaçay