Eşref Saati Şiiri - Yusuf Gökbakan 2

EŞREF SAATİ
Eşref saatimsin
Çiğdem takmışım yakama
Bekliyorum uykularının başlangıç durağında.
En iyisi yetmez
En harikası gecenin senin olsun
Diyecektim de...
Kapandığında kapakları gözlerinin
Bir tek bana kalıyorsun çünkü.
Bir tek ben kendimden geçiyorum
İzlerken uykuya düşüşünü.
Açtığında gözünü
Her halukarda takılıp kalıyorum çünkü
Aklı serden uçuran derinlerde.

Sancılı sevmek gibi
Bir suçu var kalbimin.
Huyuna suyuna bulaşmış özlemin,
Belki ondan.
Kendi eskizlerimden yaptığım çıkarım bu.
Dün yine hıçkırıklar destesinde
Zenginleştirirken ömrümü
Aşk ve vuslat bıkmaksızın
İpe seriyor yine unu.
Amma ce lakin
Örüm örüm dokuyan yüreğimi
Bir tek gülüşün var neticede.

Sözün özü;
Ölümüne aşk oldun önce
Sonra boşadın parmağıma taktığım ahdi
Tek celsede.
Memnunum,
Şikayetçiyim sanma halimden;
Ölürsem halka halka
Aşk ile öleceğim hiç değilse.
Bırak sonsuzluğu yadigar
Eşref saatime.
YUSUF GÖKBAKAN