Eşref-i Mahlûkatım Ben Şiiri - Lütfü Kılıç

İcat benim, mucit benem;
Eşref-i mahlûkatım, ben.
Secde bende, sacid benem;
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Elest-ü bezminden beri
Söz vermişim, dönmem geri.
Melekten daha ileri,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Ana rahmine atıldım.
Orda dokuz ay tutuldum.
Fâni âleme katıldım,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Evvela ezânı duydum,
Tevhid hırkasını giydim.
Kur’an’a, sünnete uydum,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Kundakladı, belediler.
Dualarla bilediler.
Mürüvvetler dilediler,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Mutlu olan atam, anam;
İstemez ateşte yanam.
Yaratıklara sultanam,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Elbet makbul hayvan, bitki;
Onlar, bana eyler etki.
Bendedir büsbütün yetki,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Bebek oldum, emekledim;
Oyuna oyun ekledim.
Olgunlaşmayı bekledim,
Eşref-i mahlûkatım, bem.

Alet yaptım, maden buldum,
Gördüğümden hisse aldım.
Sevdalandım, mecnun oldum;
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Arşa yükselir ataşım,
Rükusuz eğilmez başım
Mü’min olanlar yoldaşım,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Uydum akıla, izana;
Büründüm ilim, irfana.
Yürüyorum dosttan yana,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Her dili bilir Süleyman,
Nebadata hakim Lokman…
Hışmımdan sarsılır Şeytan,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Hamt ederim, şükür bende;
Yalvaran ben, zikir bende.
Yorum bende, fikir bende;
Eşref-i mahlûkatım, ben.

İnsanoğluyum, mesûlum;
Sadece Allâh’a kulum.
Şefkat, merhamet usûlüm,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Kini attım, yâren oldum.
Dertlilere varan oldum.
Yaraları saran oldum…
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Ölçümü doğru tartarım,
Şirki beyninden yırtarım,
Kusurları ben örterim,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Gurur, kibir acayip hâl,
Yükler omuzlara vebal.
Gönül ehli, olsun hemhâl;
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Mağrur Ebrehe, mağrur fil;
Ebabille oldu sefil.
Bre Nemrut, bre gafil!
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Silinsin dünyadan zulüm,
Kalmasın bir tane zalim.
Şifadar olmalı elim,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Faniden, fenadan kaçtım,
İmanı, hayayı seçtim,
Helâl yedim, helâl içtim;
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Gün ola, günlerim bite,
Yolum var, yollardan öte,
Yalvarırım tüte tüte;
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Allâh’ım, halis niyetim;
Lime lime olsun etim.
Mamur olsun ahiretim,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Ümmetin olmak bir nimet;
Sende lezzet, sende izzet…
Şefaat et yâ Muhammet,
Eşref-i mahlûkatım, ben.

Sevabım var, günâhım var;
Figanımdan inler dağlar,
Lütfü der ki, medet ey Yâr,
Eşref-i mahlûkatım, ben.