Bir Orfoz buldu, elinde karanfil, sırtüstü yatan cesedini,
Ceset yakışıklı,yüzü güleçti.
Eşref-i Mahluktu,güvenemezdi ceset’de olsa
Orfoz,Dolunaydan biliyordu,
Başkalarının hikayelerine girip,yabancı kederleri yüklenenleri
Sokuldu ürkek ürkek,
Rakıya meze olmak pahasına,
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
