Eşref Boyraz Şiirleri - Şair Eşref Boyraz

Uyanmalıyız artık, bize neler oluyor
Verdiğimiz emekler, heba mı ediliyor
Vatanın üzerine, hangi donlar biçiliyor
Adına da, hak, hukuk, adelet mi deniyor

Fakir fukara için, yardımlar toplanıyor

İmam Hasanı zehirledi, Yezidin oğlu
Kerbelada çevrildi, Can Hüseyin yolu
Çoluk çocuğa, su vermedi Yezidin soyu
Kerbela ağladı, Fırat ağladı

İmam Hüseyine saldırdı, Yezid ordusu

Milenyumda, güneş doğmuştu, evimize
Doğmuştu aynı günde, Peygamber'imizde
Sevinç ve mutluluklar getirdi, gönlümüze
İsmine, Hasan Hüseyin dedik, dedesiyle

Söylerler çocuk için, evin bereketi, diye

Ey kardeşler, sizlere vereceğim, bir serim
İnanın ki sizleri, hep saydım ve sevdim
Uzatmadan fazla lafı, iki satır diyeceğim

Olamadı, bu Dünya bana, aklı selim
Ekilen, tarla ve üründen, alamadım verim

Geliyor hergün, şehit haberi
Kan ağlıyor, anaların yüreği
Duymazmı feryadları, külhanbeyi
Karatoprak dahi, isyan etti

Elimizle besliyoruz, iti, köpeği

Davul zurna ile, yakılmıştı kınası
Güle oynaya, yolcu etti, anası babası
Nasıl sevilmez ki, Peygamber ocağı
Şehit olmuş Mehmedin, ağlama ana

Ölümüne korudu, Vatanı, Bayrağı

Daha, dün doğmuştu
Ayaklandı da, coştu
Askerdeki, babasını
Görünce, hemen koştu

Altı tane de, dişi varmış

Kırıp dökerek, siyaset yaparlar
Birbirleri hakkında, atıp tutarlar
Sevgiyi, saygıyı, hepten unuturlar
Gidişatı iyi görmez, vatandaşlar

Koltuk hırsıyla, ahkam keserler

Hasan Hüseyin ağasından, sonra doğdu
Anası Sakının kızı, Şirif mutlu oldu
Dedesi İbrahim Alinin, adı kondu
Ömrü gurbette geçti, hasretlik zordu

Kıran-tuvalet gezer, foteli vardı

İnsanlar, yaşar hep felekde
Bazan şeytan olur, bazan melekde
Acılar, işkenceler, emperyalist düzende
Davul sende, tokmak başka elde

İsyanlar, savaşlar hep felekde