Yitik bir mezopotamya ülkesiyim belki
Düşlerimi emanet ettigim dicleyim
Ve öyle hüzünbaz bir cocugum ki
Bugun başimi omuzuna koyup aglayabilirim
Aklim yine sende
Yokluguna binbir sitem ederek
Lakin umutlar dimdik ayakta
inatla çaresiz seni düşünmek
Ne yapacagini bilmeyerek yanliz sevmek
Artık rüzgârın dinme zamanıdır
Titriyor içimde bıraktığın sızı
Denizlerim köpürdü
Artık gitme zamanıdır
Söndürmek lâzım yüreğimi aydınlatan o mavi yıldızı
Bir dolunay vardi yastigim kenarinda
Hemen yanında gözlerin
Bir ağlamaklı sesin vardı yankılanan yüreğimde
Birde semada ezan sesi tek şahidi sevgimin
Bakıp ardıma ıslak bir tebessümle
Bu kenti terkediyorum
Öperim kanayan dudaklarından geceyi
Ve bir şafak vakti buğulu gözlerine astım gençliğimi
Bu şehirde ben kaçak aşklarımı
-
İlhan Dogan
Tüm Yorumlaresref,
memlekein kavruk sairi... bir tır ebatında kalbin bizimle olsun her daim.
bayseci..........