Eşref Şiiri - Mavi Nihani

Hurafeler ile kavrulmuş beynime
Anlat bakalım ne anlatıyorsun.
Bir ışık var bak gök yüzünde
Onu da bir avize bir ampul sanıyorsun...

Ne karanlığı kavramış zihinler
Ne aydınlığa varmış göz bebekleri
Bir küre etrafına sıkışmış beşer zamanını
Yelkovan ve akrepten ibaret
Sadece senin için akıyor sanıyorsun...

Bilmiyorum, hangi denizlerde yüzüyor
Bilmem kaç kainat, kaç hakikat
İçinde var olduğun bu toz zerresini
Tüm alemlere ibret
Tüm varoluşun sancağı sanıyorsun...

Kuluçkaya yatmış benliğimde
Kabuk bağlamış çilekeş zihnimde
Çatlamış artık hakikati sızdıran beynimde
Manalarda bulduğumu sandığım anlamsızlığa
Acılar içinde kıvranıp ağlarken,
Varoluş ormanında korkmadan
Kafamı kaldırıp
Kainatın gözlerine bakarak
Enel hak dedim sayende
tanrılara çatarak...

Asıl şimdi başlıyor hikayen eşref.
Uğurlar olsun
Hoşçakal...