Üç öğün yedi şiir ekmeği
Karanlığa doğdu gül yüzlü ay
Acılar öğrendi sabır çekmeyi
Diller konuştukça doğdu dolunay.
Sevgiler büyüttüm şiirli dilde
Kardelen yetişti vahada çölde
Sazımın telleri ötünce bir de
Dağların ardından doğdu dolunay.
Gönül tonajının yükü yerinde
Bemolü diyezi saklı telinde
Sevdayı bellerken ben de birinde
Gözüme dikildi doğdu dolunay.
Sevgiye denir mi sözden ibaret?
Gönülden gönüle eder sirayet
Şiire esrardır göze keramet
Dedikçe sevince doğdu dolunay.
Bu dil kuru nesne şiiri yoksa
Marangoz çivisi kibiri çoksa
Sevmenin yanında sevilmek haksa
Sevdayı belleyip doğdu dolunay.
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!