Esraringiz Yolculuk Şiiri - İsmail Yıldız

Esrarengiz yolculuk

Esrarengiz yolculuklarla aşınıyor sanki
yüzümdeki deltalar.
Kuralsız sevgililere soruyorum kayıp haziranı
Teninin renginde alışılmamış bir kaypaklık dokunuyor
iliklerime,
cehenneme dönüyor her seferinde tecrübesiz sevişmeler.
Avuçlarımdan ansızın dökülüveriyor saçlarına tutunan maceracılar.
Dudaklarına sulanıyor yine siluetine tükürdüğümün anıları,

Susarsam, basiretsiz fırtınalar koparıyor şaşkın rüzgarın,
Ve avuçlarımda öylece donuklaşıyor gözlerine gizlenen
serseri aşıklar.

Çıplaklığında bu kentin,
yine mavileri kuşatıyor sorgucu pezevenkler.
Sonrası yangın, avuçlarken kirpiklerindeki bakireliği,
Sonrası hasret, dokunurken sesine, teninde kalıyor nefesim.

Damarlarımı tıkıyor iklimlerindeki hümanist eşkıyalar.
Elim sınırımda terliyor, oturmadan elinin coğrafyasına
susmaya başlıyorsun.

Soluğunda yaşamaya başlarken henüz sonbaharı,
Bir yandan şakaklarıma dökülüyor
gözyaşların.

Yine tenimi ıslatıyor dudaklarındaki ayak izleri,
Gerisi sürgün, gerisi çığlık çığlığa çıplak çocuklar.

Bırakırsam yüreğime saplanacak tırnakları,
Usulca sokuluyorlar gölgeme,
susuyorlar.
Sonrası yine yokluğun, yine yokluğun
Sonrası, sensiz koca bir kehne.

İsmail yıldız
--------------
malatya