Esrar-ı Aşk Şiiri - Muhammet Gök 2

Neydi beni benden alıp götüren o şey adı aşk mıydı?
Yoksa infazı bekleyen acımasız bir cellat mıydı?
O esrarlı sözcükler adın mıydı yankılanan?
Yoksa adını duyan kuşların kanat çırpışı mıydı?

Elime aldığım her beyaz sayfa hüznün mürekkebi ile kararıyor,
Yüreğimi yakıp kavuran şu efkar,
Bilmem Hangi söz yahut hangi şarkıydı,
Sonu olmayan bir belirsizliğin içinde hapsolmuş susuyorum.

Beni böylesine kasıp kavuran tufan gönlümün figanı mıydı ?
Kelimelerin arka bahçesinde hüznün sırrına erişilir,
Ne vakit yağar üstümüze demirden daha sert yağmurlar?
Gönlüme sağanak sağanak yağan aşıkların gözyaşları mıydı?

Bitmek tükenmek bilmeyen esaretin adı mıydı gözlerin?
Şu karanlık sokaklar mıydı hasretinin izlerini taşıyan?
Ormanın kendine sakladığı gonca gül misali,
Yıllardır kabuk bağlamış sinemdeki yaranın adı mıydı ismin?
Muhammet gök ✒️