Esrar ı Aşk Şiiri - İsmail Uysal

Kalbini avcuma aldığımda bir
İncir ağacının kokusu sindi
Bakışların sustu, düşlerin sustu
Ellerin, şefkatten özge serindi
Acziyle hükmünü yitirdi tabir
Lafız manasızdı, mana kin kustu
Üstüne rüzgarın telaşı dindi
Kafir büyücünün yaptığı sihir
Şeytani bir hazla çöken kabustu
Lanet/Şakağımda ter olur akar
Tütsü/kokusuyla ruhumu yakar
Çığlığın kuyumda, kuyu derindi,
Esrarını çözen dil gözlerindi.