istersen koparma gülü
dalinda kalsin
bir yanmis
birdaha yanmasin
koparipta dikenler gül`e
hasret kalmasin
Gecelerime sakladim seni
karanligin yorgan gibi üzerimi örttügü zamanlara
aydinliktan uzak gecelerime sakladim seni
yalnizligi yasadigim saatlere
özlememek icin gecelerime sakladim seni
dönmeyecegini bildigim halde bekledim
Sende sustun
geceler sir vermediler
yildizlarda kayip gittiler birer birer
hersey sustu!
neden susuyorsun ha!
icimde hayata karsi nefret olusuyor sanki
tutamayacakmisim gibi bazen kendimi
lanet ettirmek istiyor, seytana kanacak nefsim
vazgecmek istermis gibi bedenimden,
teslim olasim geliyor karanliklara
hizla ilerleyen gözü dönmüs kursun gibi,
bir deniz feneri gibi yanip söner ya hayallerde
anilar vardir ya
aklina geldiginde gülersin
bazende kahrolursun ya aklina gelince
anilar vardir ya
yanlizligini duyar, yaklasir yanina
Ben ne agitlar yaktim
ama sessizce ve sadece geceye
Ben ne yaslar akittim
alnima yazilmis kadere
Ben ne iskenceler cektirdim
kimseye degil kendime
Yine bugün suskunum
beynim ise dünyami düsünmeye küsmüs
gözlerim umursamazca bakiyor gördüklerine
sanki yine hayatin bos saatlerindeyim
önemsemiyorum kalb atislarimi
farkedemiyorum nefes alip verisimi
yine sessiz sedasiz
gecemdeyim
uykum firari yine
bu saatte
bir sen varsin aklimda
bir de sensizligin agir yükü
ben gidiyorum
terkediyorum bütün sevdiklerimi
aslinda icimde isteklerim farkli
kalmak ve yasamak istiyorum hayati
sanki zorlanmis gibiyim bu gidisime
beni kendine ceken birseyler var biryerlerde
bugün yine o sahildeydim
hicbirsey degismemis
senin yoklugundan baska
o günün, gecmisin özlemi vardi bende
yürüdüm saatlerce
islandim ve üsüdüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!