Nezaman içimi döksem önüne
Kelamın sözleri damıtır ANNE
Nezaman boynumu büksem yanıma
Şevkatin dağları eritir ANNE
Sussan başka söyler konuşsan başka
Bir damla yağmur düşmese yere
Yaşatır toprağı ANNE Gözyaşın
Deydimi zerresi güle dikene
Yeşertir yaprağı ANNE Gözyaşın
Yaratan kimseye layık görmemiş
Verdin mi bir Yare deli gönlünü
Sorular beyninde taşa dönermiş
Sevdin mi aşk ile çöle sürgünü
Izdırap gözünde yaşa dönermiş...
Sevdayla bükülen bi garip canda
İçimde birşey var ne kan nede su
Sanki aklıma kurulmuş pusu
Seni kaybetmenin acı korkusu
Kanıyorum diyorum inanmıyorsun..
Aklımda, fikrimde, hissimde sensin
Sen bende candın; sen bende canan
Artık bende canım kalmadı
Kimdi zalim seni benden ayıran
Gözümde akacak yaşım kalmadı...
Mayın mı saldılar hücrelerime
Gönlümde; adını aşkla işleyen
Ömrüme sözüyle ömür ekleyen
Sanki iyi olacakta doktor bekleyen
Bir hasta misali SEN düşlüyorum
İçimde zerresi bedel canıma
Dikeni var diye çalım sattığın
Dalından koparıp yere attığın
Üstüne basıp çiğnediğin gül
Benim yüreğimdi biliyormusun
Kavurup dert ile körüklediğin
Gözüm seni arıyor,dudağım sessiz
Bu günde bitti nerdesin yar?
Sen gibisi yok yüreğin eşsiz,
Yüreğimin sana ihtiyacı var...
Sıkılmazdı canım of diyemezdim
Giden ki suçları kadere satar
Yolunu beklemesi zordur kalana
Dilde tüm cümleleri sineye katar
İçinde sakladığı kordur kalana
Düşünmez ardında neler demlenir
Varlığı kanımın yerinde gezen
İçimi kavuran kormuş meğer AŞK...
Anlamı mantığın başını ezen
Görüşü aklı hormuş meğer AŞK...
Buyüzden gönlümün bir tarafı güz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!