Esra Tafralı Şiirleri - Şair Esra Tafralı

Beklemediğim anlar yaşıyorum kalbim sökülürken yerinden, Ben maziyi öldürüyorum şaşkınlığın dakkasını sayarken, Ayaklarımın kaçışını görüyorum varlığında hesaplaşırken, Kas katı kesiliyorum gözlerinin sihrine kapılmak varken, Korkuyorum maziyi iterken ağlarına takılı kalmaktan Destanımı okuyorum kaybolan parçalarımda gömülmeye hazırlanırken, Yorgunluğumun yuvasında resmini çiziyorum silmeyi çabalarken, Savaşında çarpışıyorum esen rüzgarınla yığılmaya az kalmışken, Ben geçmişimi yazıyorum aslında kuruyan sayfalarımda unutulmaya yüz tutmuşken...

Çabalıyorum mutluluğun adını keşfetmek için...Direniyorum benliğimin yıkıldığını gizlemek için...Seviyorum yaralarıma sevda merheminden sürüp yeniden doğmak için...Ağlıyorum kendimi bu kadar güçlü gösterdiğim için...Yanıyorum ateşimi tutuşturanı görmek için...Özlüyorum anıları tekrar gözlerimde canlandırıp izlemek için...Doğruyu arıyorum geçmiş baharımı örtüp gömmek için..Ansızın dalıyorum gözlerine yaşam çukuruna düşüp kaybolmak için...Hüzünlü saatlerimin her anında kendimi öldürüyorum güçlülüğü tek seferde kendime katmak için...Soruyorum kendime doğru ipin üzerinde yürürken vardığım noktada gerçeği bulmak için...Her defasında yılıyorum kanatlarımla uçarken düşüşümü izlediğim için...Ve ben umudun üzerine gidiyorum sevda baharının bitmediğini bildiğim için...

Öyle bir an geliyoki sıkışıp kalıyorum acıların arasında
Nefesim kesiliyo hatırladığım sayfalarda Cesaretleniyorum yaraların arasında Sayıklıyorum düştüğüm yangınlarda Mecalim kalmıyo sevdaların arasında Dertlerimin sonu kesilmiyo direnirken yaşama inatla Güçlü olmayı pay ediyorum hatırladığım mısralarımda Ve mutluluk ayna gibi yüzüme parlıyacak ışıldayan gözlerimin yansımasıyla...

Sildim seni yandığım neden ateşinle küllerimi alevlendiriyorsun Gömülmüşken yüreğimde neden yeniden adını avuçlarımda tutuyorsun Unutulmaya yüz tutmuş gözlerimde neden kalbimi çarptırıyorsun Eyy mazi günlerim hafızamda kazınıyorsun Dertsiz günlerimde cefama dert saçıyorsun Yeni baharımda gezinirken yüzünle baharımı yasa tutuyorsun Oyy yüreğime kazınan gözlerin ellerimi titretiyorsun Yeni sayfalarımda gülüşünle geleceğimin önüne Kapıları kapat gideceğim yeri kesiyorsun Vazgeçtiğim sözlerinle vücudumu baştan dürtüyorsun Maziyi geçmişken her defasında yanımda bitiyorsun Köklerini ağlarıma doladın,kurtulmaya çabalarken beni esir alıyorsun Karara varmışken güneşimi sislerle boğuyorsun Sevdaya kazındığım beni benden alıyorsun Bir anlasam varlığınla neden önüme çıkıyorsun Oklarınla kalbimi yeniden deliyorsun Düşünmeye takatim yok boşa zamanda sürükleniyorsun Seni anladığım anda zamana geç kalıyorsun Yetişemeyeceğin iplerde koşturuyorsun Varsın olmasın varlığınla yalanlara dönüşüyorsun.....

Yalnızlığa giderken eşsiz hayallerim
Güvensizliğin içinde titriyorum
Düşüncelere sınır biçtiğimde
Duyguların üstünde geziniyorum
Vadiyi göle çevirirken
Sıcaklığında alevlere yatıyorum

Tek sese açtım gözümü Mühürlü sevdalara yazdım öykümü Tek cana ipleri doladım Dönmeyi unuttum boğuldum sandım Sonsuzluğun içinde boş ruhlara rastladım Hayalimi sordum da sislere bulandım Damarımda gezecek olan kanı akıttım Durmayı sevmedi fısırdayan rüzgarlarım Sökülmüş parçaları diktim ayrılan yerinden Benliğimi vurdum çemberin en içinden Vuslata yatar olmuş fırtınalı günlerim Islığa uzanır uyuyan gözlerim Kaybolan zamanı saatlere ekledim Sıkışmış yelkovan duvarlardan geçemedim Yengecin akreple dost oluşunu izledim Zehrinden kör olmuşum yaşamayı seçemedim...

Sonsuzlukta gezer ruhum
Kendimi ruhuna sundum
Sürüklenirken hayatım
Son durakta bedenimi dondurdum
Rüyalarda kaybolurken
Kalbimi ömrüne sundum

Şimdi ayrılık vakti tüm geçmiş zamandan Gölgelerimi bıraktım unutulmayan sayfalarımdan Geçmişimi yok saydım gaddarlığım ondan Uzunca yürüdüm sonsuzluğa bürünmüş anılardan Şimdi buğulu resimlerim yoluma çaresizliğin ağları dolandığından Bulutlarda belirmiş kaybolmaya mahkum düşlerin ağırlığından Soğuk bir kış resmisin umulmayan anlardan Sıcağa yatamam vazgeçilmişsin rüyamdan Çektiklerim varki çileye boğulmuşsun adaletli dünyadan Pişmalığını görmez olmuşum çalınmışsın zamandan....

Sordun mu kaç baharım oldu? Kederim sayısız kefende durdu. Kalp yanarken sızılarım diner oldu. Sorumluluk adını yazıp kaçar oldu. Üzgün baharım derdime ortak buldu. Sorarmısın çaresizliğim adına ne koydu? Acılar yarasını silip tekrar doğar oldu. 'CAN' ım kaderini çiğneyip dalında öter oldu. Kefensiz bedenim tabutunda ölür oldu. Ve tekrar çaresizliğin adı kaderimde derman buldu. Yorgun düşlerim hayalimde gezer oldu. Sen baharı getiren ceylan kalbimde tüter oldun. Acılarımı kurşuna dizip kalbimde seven oldun...