Esra İnce Şiirleri - Şair Esra İnce

Susuyorum artık
Hiçliyorum kendimi
Sizleri yerleştiriyorum
Bu şehir konuşsun
Her şey onda saklı
Tüm çareler ve

Ah sevgilim
Ne fırtınalar kopuyor içimde
Senden seni getiriyor rüzgâr
Lakin benden seni götürmüyor;
Ben, zaten bende değilim ki
Sana geleyim.

Simsiyahım tüm ruhumla
Kin pompalanıyor kalbimden
İntikam geziniyor damarlarımda
Her hücreme bulaşmış öfke
ve
Alaca bir karanlık var gözlerimde.

Yıldızlar ışıklarını söndürür,
Ay perdesini indirir,
Güneş gökten gülümsermiş.
Hüzünler kovuklarına çekilir,
Yeni umutlar doğarmış.
Takalar limandan ayrılır,

Kağıda damlayan yaşlarımdan mı anlarlar hüznümü,
Haykıran satırlarımdan mı bilinmez.
Bana sorulsa hiç anlanmaz, anlanamaz.
Kelimeler midir ahenk oluşturan,
Ahenkli duygular mı?
Yoksa noktalar, virgüller ahenk oluşturamaz m?

Öylece uzanıyor dallarım göğe
Bitap düşmüşüm kıştan
halimden belli
Bir serçe bekliyorum
Baharı müjdeleyen
Kozalarında çıkan tırtılları