Ben hem varligin icinde yokluk,
hemde yoklugun icinde varlik yasadim.
sevginin yoklugunda cehennemin varligini,
Paranin varligi icinde ise Ayakkabinin yoklugunu yasadim.
Küsmek nedir hic bilmedim bilseydim ilk Anneme küserdim
beni dünyaya getirdigi icin degil beni görmedigi icin.
Belki bir Umuttu benimkisi
Belki aptalca safca bir duygu
Her gün daha fazla seven kalbime
Ne dur diyebildim ne sevme birak
Ya ne aptalmisim
Sevmesini bilmeyeni seni sevmisim
Mutlulugun tarifini bana sor
Bir ucurum kenarina gecip
Kollarimla Rüzgari kucaklamak
Oksanir iste o zaman
Oksamadigin yanaklarim
Kalbim heycanlanir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!