Ne gelmeyi becerebildin
Ne de gitmeyi
Sonra birgun gerçekten gittin
Bu kez ben seni göndermeyi
Beceremedim
Üşütüyor yine hava,
yüzümü acıtıyor soğuk.
Canımı yakıyor,
Ellerimi hissetmemi engelliyor.
Kızdırıyor.
Hiç anlam veremiyorum
Tuhaf kadındır benim annem.
Hergün sesini duymazsam edemem
Aslında çok uzak bana
Fakat bir o kadar da nefesi boynumda
Ne arkadaş olabildik
Bir öfkeyle kalkıp
Bin zararla oturdum
Ama sen de benim yüreğime oturdun
Kurtulmalı artık senden
Bugün kendini tavşan gibi hissediyor kadın,
Yazamayacak kesin
Bütün dağlaradır tavşanlığı!
Yüreğinin kuyusuna küçük kalp emanet edildi
Ya karanlık sularında boğ,
Ya da avuçlarında güneşe çıkart
Ya yok et
Ya da gözün gibi bak
Her şey senin yüreğinde!
Hiç belli değil akıbetim,
Ne de nereden geldiğim.
Cevap veren yok sorularıma
Hep askıda!
Değer mi acaba bu kadar merakıma?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!