Senden geride kalan tek adındı,
O da sanki bana bir bilmece.
Adını söylüyor ve susuyordum
Sensizliğimde, seni bitirircesine.
Neyin nesiydin, sen kimdin ki?
Hatırlayamıyorum hiçbir şeyi.
Yüreğimin ortasından çıkarır gibi
Söylüyorum o tekbir kelimeyi.
Ne o eski İstanbul vardı şimdi,
Ne seni hatırlatacak bir hatıra.
Bir kelime, dört hece dudaklarımda
Tekrarlayıp durduğum, Esperiza!
Şimdi anılardan yıllarca uzaktayım.
Kalmadı senden hiçbir şey aklımda.
Sadece adındır aklımda kalan
Adını unutamadığım dost, Esperiza!
İst. 02 ekim 1967
Kayıt Tarihi : 17.3.2008 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!