Esperenza Şiiri - Tuncay Mersin

Kisa zamanda o kadar cok buyudun ki icimde,
seni sevecegim hic dusunmemistim.
Ama artk seni sensiz yasiyorum, esperenza.
Sana seni sevdigimi soyliyemiyorum
icimde buyuyen seni durduramiyorum
Seni seviyorum diyen kalbimi susturamiyorum
Neydik? ne olduk? bilmiyorum.
Ama artik seni sensiz yasamak istemiyorum,
Sen gittin ya?
icimde bir eksiklik oldu... sanki yarim kaldim, esperenza
Yinede her an seninle yasiyorum,
Hep donmeni bekliyorum..
Diger yarimimi geri istiyorum
Seni sevmeyi agir oduyorum,
Neden bitti bilmiyorum
Tipki susuz kalmis cicek gibi gunden gune soluyorum,
Bir yanım öylesine acıyor ki,
çaresiz ve tarifsiz bir derinliğin basucunda duruyor şimdi özlemlerim..
Uzak ama yürekten çok yakın bir mesafede açıyorum hergün gözlerimi.
Elimi kolumu kaldıramadığım bir sabah olmadı henüz..
Geceden yazıyorum yazılacak olan ne varsa
Ve geceden başlıyorum yokluğun hüznünü tasimaya..
Baktigim her sokak yabanci, gectigim her yüz yalnizlik daha da bana..
yagmurun üsüten dokunusunu cekiyorum tenime.
Suyumu geri istiyorum..
ufacik bir su damlasi bile yeter yasama donmem icin.
Gecte olsa tek cozum sensin..
Esperenzam.
Not.. esperenza ispanyolcadan gelme ve umut anlaminda bir sozdur.