Esperanza
Şimdi gecenin nemini silerken şakaklarımdan
karanlık sokaklara uzanır aklım.
Siren rüzgarıyla bir vapur ayrılır iskeleden
bir fırıncıdan korkar kediler
bir de işçilerin ayak sesinden
ve uzanır uykulara şehrim en terlisinden
Bulvarlarına barikatlar kurulur.
İçilir köprüaltlarında,
geçilir yardan
geçilir serden
geçilir gözleri sürmeli
kaşları keman
geceyi hicaz eden sevgiliden
Ama geçilmez hürriyetten...
Geç oldu sevgili
şimdi gitmem gerek.
Az sonra köy kahvelerinden jandarmalar
aklımdan bambaşka şarkılar geçecek
Belki çalacak Rodrigo Konçertosunu
belki giyecek Ruhi Su
melamet hırkasını.
Belkide biraz aşk
biraz keder,
Esperanza ' söylenecek.
Sabahı kondurup kanadına
bir tarla kuşu silkinecek.
Bak,
öyle bir aydınlık
öyle bir ışık,
Yedi düvelde şafaklar sökecek
Geç oldu ey sevgili
şimdi gitmem gerek
ama dilimin ucunda birşey var
söylemeden edemem
Ben severim hürriyeti,
severim de,
senden de vazgeçemem....
Kayıt Tarihi : 24.9.2013 10:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!