Esmerim Şiiri - İzzet Gayretli

Yastığa damlarken hüzünlü yaşım 
Aklımda yine sen vardın  esmerim
Zehire dönerken ekmeğim aşım 
Yüreğimde yanan hardın esmerim
  
Gittiğin o günden beri  ağlarım
Yakup misali hep gözüm dağlarım
Kalmadı bende de gençlik çağlarım
Benliğimi hepten sardın esmerim

Silinmez bahtım da o kara yazı
Çekilmez oluyor feleğin nazı
Düzen tutmuyor ki gönlümün sazı
Bu gün de ağortsuz çaldın esmerim

Ay kara buluta daldı çıkmıyor              
Gurur denen illet bendi yıkmıyor
Acılar bedene girdi çıkmıyor
Sarmaşık gibi kök saldın esmerim

Gayretli yem olmuş ruhsuz bir beden
Mezarım başında duâlar eden
Gelirmi sandın ki toprağa giden
Şimdi bir başına kaldın esmerim