Esmerim Şiiri - Levent Kayahan

Uğrunda her türlü engeli aşan
Söylesene bana kimdi esmerim
Benimle elele gezip dolaşan
Neden uzak kaldın şimdi esmerim

Sabır doldurduk her gün aşk şişesine
Kapılmadık ayrılığın endişesine
Tüm seven yüreklerin her köşesine
Aşkımızın kokuları sindi esmerim

Biz seninle kelime. hece. satırdık
Biz ne korsan gemileri batırdık
Nice zalimi sevgiyle dize getirdik
Sevdamız hepsini.de yendi esmerim

Taliplerin çoktu güzellik saçtığın için
Hepsi çöktü yanından geçtiğin için
İçlerinden gelip beni seçtiğin için
Senin için neler neler den.di esmerim

Bize olan düşmanlık böyle sürerse
Her kim bizim aramıza girerse
Elbet pes edecek zoru görürse
Düşecek tuzağına kendi esmerim

Eserken uzaktan o sam yelleri
Ben öfkeliyken şakır tatlı dilleri
Coşunca sevdamızla aşkın selleri
Yıkılacak kötülüğün bend.i esmerim

<Anlatılmıyor< içimizde geziniyordu
En ünlü ressamlar çizemiyordu
Hiç bir mevsime de benzemiyordu
Ne mart. ne temmuz.ne ekim.di esmerim

Kaderden nasihattı çoğu <aldığım<
Değiştirmek uğruna allayıp pulladığım
Bilemem kaçıncı kez salladığım
Felek tavlasında yek.imdi esmerim

Yıllar bir trendi ümit götüren
Sen oldun aşka hasretimi bitiren
Ve seni sürükleyip bana getiren
Önlenemez bir çekim.di esmerim

Nice fırtınaların alt edemediği
Ansiklopedilerin bile bahsetmediği
Bizden başka kimsenin hissetmediği
Mevsimler üstü bir iklim.di esmerim

<Kalbini sevmeye alıştırmayan
Gönlünü hoşgörüyle barıştırmayan
Beni senin yanına yakıştırnayan<
Başı önde <süklüm püklüm.dü< esmerim

Bu yürek ateşten bir gömlek giydi
Daha önce tatmadım bilemem neydi
İçtikçe ayıldığım bir kadeh mey.di
Şerefine attığım tek.imdi esmerim
...................................................................