Benim yarim bir esmerdir,
Onu sevdiğimi bilir.
Sevdiğimi bilir amma,
Yüzünü nazla gösterir.
Ben onun güzel yüzünü,
Seyretmeye hiç doyamam.
Gölge düşmesin yüzüne,
Aşığım ben, hiç kıyamam.
Daha da güzel oluyor,
Saçlarını dağıtınca.
Sanki içim ısınıyor,
Gülerek bana bakınca.
Tutarım ben ellerini,
Nazlanır vetmez karşılık.
Esmerimi çok severim,
Zor gelir bana ayrılık.
03 Mart 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 17.3.2010 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!