Esmerim Şiiri - Erkan Yurdakul

Ah benim esmerim
Seni sevdiğimi hiç bir zaman anlamayacaksın
Fakat ben yollarını gözleyecek
Köşe bucak seni izleyeceğim
Kimi zaman bir çalı arkasından seni gözleyecek
Bazende Tanrıdan seni dileyeceğim
Özlemim doruğa ulaştığında ise
Düşlerimde seni göreceğim
Gözlerimde yaş olacaksın kimi zaman
Seni kaybetmemek için hiç ağlamayacak
Ömrümün son saniyesine kadar seni seveceğim
Bazen bir yağmur damlacığı olacağım bulutlarda saklı
Gökyüzü çaresizliğime ağladığında
İlk yağmur damlası ben olacağım
Bulutlardan süzülüp tenine değecek
Belki tenine değince üşüteceğim
Amacım bu değildi inan bana
Senin sıcaklığını hissedeceğim
Kimi zaman eylül rüzgarlarının uçuşturduğu
Solmuş bir hüzün yaprağı olacağım
Rüzgarlarda savrulup
Küçücük pencerene konacak
Öylece rüzgarı takmadan seni izleyeceğim
Bir sonraki hain rüzgar
Beni senden alıp uzaklara savuracak
Göçmen kuşlar gibi uçuracak
Esmerim benim varlığımı hissetmeyecek kadar uzaktasın
Kıtalar anakaralar everest,tende ıraksın
Ama sen benim yanımda yakınımda
Hatta kalbimin odak noktasında
Hücrelerimde damarlarımda kanımda
En ücra genlerimde alyuvarlarımdasın
İç çekişimde en son nefesimi verişte
O senmisin beyazlar içinde cennette
Hadi dur şimdi sakın gitme
Bak kavuştum işte seninle ahirette

(Ankara-15-04-2009)