Esmerim Şiiri - Osman Yüksel

Al yazma bağlamış çıktı karşıma
Beni can evimden vurdu esmerim
Taht kurdu o anda gönül köşküme
Naz ile karşımda durdu esmerim

Entari giyinmiş allı bir mandan
Dolanıp yanıma geldi harmandan
Dizlerim kesildi gördüm dermandan
Halim hatırımı sordu esmerim

Oturduk gölgeye yattı dizime
Yeşil gözlerini dikti gözüme
Kulak verdim şeker gibi sözüne
Beni tatlı dille yordu esmerim

Biraz sohbet ettik derin özlerden
Birde buse sundu esmer yüzlerden
Mevla razı olsun böyle kızlardan
Ellerin belime sardı esmerim

Dedi ben gideyim anam görecek
İstet babam beni sana verecek
Benim gülmez yüzüm artık gülecek
Gülerek müjdeyi verdi esmerim

Ne diyem darısı seven başına
Yüksel hayran esmer kızın kaşına
Müsaade isteyip döndü işine
Koşarak evine girdi esmerim