**Esmere Şiiri - Şenol Mersin

Kördüğüm olmuş duyğuların zamana yansımasıydı belki,
Peş peşe çekilen mesajların içerdiği konular,
İki ayrı daldaki iki ayrı Serçe olmanın sebebi,
Ağaçların farklı yerlerde olması değilmiydi!

Daha fidanken,o ağaçları yanyana dikebilmek eldemiydi sanki,
Lâkin,hürlüğüyle ünlü Serçeler uçamazmıydı yan yana,
Yasağı ne aynı dalda durmanın,aynı gölde susamanın,
Öksüz yüreğim kızmıyor kimseye,suçlusu ne dal ne serçe!

Gülebilmek saatlerce,kucak açıp mutluluğa koşabilmek,
Huzuru söküp almak,kör talihin elinden istenilen gerçek,
Çok uzak dağ yamacında el değmemiş bir çiçek,
İçimdeki duyğuların şiirsel tarifcesi.

Yağmurlu bir havada davetkar bakışları,ıslak saçları,
Fiilen uzaklaşmak,kalben yaklaşmaktı o akşam düşündüğüm,
Kör olmuş bir sızıydı,kalbimin dilime yansıttıkları,
Duyğularım farklıydı anlayabiliyordum,o akşam,

Şimdi düşündüğüm,yazdığım şiirin sahibi o esmer,
O esmer ki,yazılanlardan rahatsız olmayacak kadar olgun
Başlamadan bitmiş bir aşk hikayesinin kadını,
Bir bilmece sanki yaşananlar kördüğüm oldu duyğular,

Bir meltem rüzğarının,getirdiği kokuydu sanki,
Ömrümden geçişi çok çabuk oldu,bir lodos gibi,
Simsiyah gözlerine baktıkça,avuçlarım terler,
Tel tel olmuş saçlarını savurdukca,nabzım beynimde atar.

Sevğiye öksüz kalmışlığımla belki belki derken,
Milyonda bir ihtimaldi,yüreğimdeki umut kırıntısı,
Sarhoşluğum devrilen şişeden değil,umutsuzluğumdan,
Zamana kahretmekmi gerek,geçmişe küfretmekmi,

Beni geçmiş sevğilere hapseden esmer kimdi,
Her gece rüyalarımı süsleyen,ismini gökyüzüne yazdığım,
Nedir çelişkilerin içinde kalışım,nedir bu azap,
Betbahlığımın suçlusu kim,yoksa zamanmı,

Belkide mutluluğumun nedeni tatlıca reddedilmek,
Tesellidir belkide halen görüşebilmek,konuşabilmek,
En acı yanı ise gözgöze gelememek,
Sanırım tek yapılan şey,hisleri ertelemek..