Esmeraldam Şiiri - Celal Ateş

Cezbedici bu güzellik
Kaç satırlık ömre sahiptir ki sonucunu kestiremediğim
Esmeraldam

Lavanta sokağı, ömür düşü
Her soluduğumda, genzimi zedeleyen kokun
Yaşanmış öykülerin son cümlesi
Esmeraldam

Yıllanmış şarap, imkansızlık iksiri
Geçer mi sandın etkisi
Yoktur ki hiçbir dilde bu gerçekliğin tefsiri
Esmeraldam

Gündüze çalınmış bakılması güç bela olan yıldız
Arşa alamettir ki elim yetişmez
Yetişmez de kalbime çalayım seni
Kaya bilir mi acaba ansızın beklediğim
Bir dilek tutmaya muhtaç bırakma
Düşüşünü görmek istiyorum artık yer yüzü cennetimde
Esmeraldam

Kaybedilişin sesi, duymak istemediğim
Göklerde bilinmeyen renklere bürünen bulut parçam
Açık seçik belli et kendini
Kimi zaman bir fırtına kimin zaman bir yıldırım
Kopacaksan kop artık
Esmeraldam

Kömürleşmiş bedenin elması
Derinler de bulunması imkansız olanım
Bir yerler mi sıkışıp kaldın
Şaşa kalmışım
Çıkacaksan çık artık
İstisnası istisna olan
Esmeraldam