Esmer Yakamoz İnatçısı Şiiri - Murat Akyol

Başımın dönmesiyle kaldı, sana içtiklerim...
Yarım kalan son bardakda, yitip gittim ben!
Ay doğdu
Umut oldu mavi mavi,
Bu gece denize düşen yakamozun
Bir yanı esmerse...
Bir yanı da sen!

Seni hatırlatan herşey şimdi zor geliyor.
Zor geliyor ardımıza düşen
O yağmur, o boran, ve o deli kar! ...
Islanma diye sana verdiğim ceket ya küçüldü
Bilmem, ya da biz büyüdük...
Artık o bile şimdi bana dar!

Bu ara dereler, bulanık akarken denize
Seni duru deryalarda bile bulmamıştım ki?
Meraklanma ben sana umut yollarım
Geçince bu ıslak göçer mevsimi
Belki biraz naz olur yanında umudumun,
Belki;
Az biraz da inatçı mavi.

İşte bir şiir daha döküldü.
Şu an
Ta şuramdan
Şu denize...
Döküldü en masum derelerden anbean.
Bulutlar aralanıp bir yol verse de,
Bir esmer nur düşse şimdi gökyüzünden
Vakit geldi;
Biraz da sen yağsan!