Esmer Tenli Hayaller Şiiri - Ahmet Kurnaz

Esmer Tenli Hayaller

Bir akşam üstüne vuruluyor yokluğun,
Sigaramın zehrine hasretim karışıyor.
Üstesinden gelemiyorum sensizliğin,
Çekilmiyor ayrılık, vuslat ne zaman,
Gidişin sabrımın sınırı.
Gidişin,son nefes tenden ayrılan.

Hüzün bulutlarında güneş üşüyor,
Yağmurunda hazanın,yüreğim yangın.
Sessizlik düşüyor payına,uzağında gönlümün,
Bir çift kelebek ağlıyor ipek kanatlı.

Oysa çam kokulu yaylalarda erittik zamanı,
Rüzgâr yeleli sevdalarla uçtuk an be an.
Esmer tenli hayaller geçti gözleri yaşlı,
Şafaklarda hasret türkülerine açtık gözlerimizi.
Çalınan nelerimiz var can,bir bilebilsen,
Neleri taşıdık geleceğe,ellerimiz mahkûm.

Suskunluğu düştüğünde gözlerine son anın,
Dönülmez yolların yolcusuydu bakışların.
Yıldızı çalınan akşamlara dönerdim,
Ve üşürdüm yangınına inat,yüreğimin.
Rüzgârlarda saçların alev alevdi,
Yüzümü yalayıp geçen.,

Şimdi sürgün yüreğim,mekânsız kaldı.
Geceden geceye savrulur durur.
Sana gelmelerim tükendi artık,
İçimde isyanın volkanı patlar.
Hasretin durulmaz bilesin bunu,
Vuslat zamanına sürülür atlar,

Asiyim,eşkıyayım,yüreğim kaçak,
Çapraz biçiliyor gönlümde sevdam.
Her şafak vaktine kurşun atardım
Bir akşam üstüne sormadan seni.
Ay düşerken denize,yıldızlar ıslanırken,
Taa en yüceden inerdik senle.
Yolların sonunda sensizlik vardı,
Yolların sonunda yalnız kalırdım.
17.01.2005