artık kendim kesiyorum saçlarımı
denizler aynam oldu
artık tanımaya başlıyorum
utanmaz yüzümü
eme eme dudaklarımı
acısınlar diye
artık belli ediyorum üzüntümü
bir kadın istiyorum
kemire kemire yok etsin beni
kirliyse arındırsın kendini
bir fincan külüm artık
ırzına geçtim romanların
o uçların kıvrılmış sayfaların
ve altları siyahla çizilmiş sözcüklerin
boş muydu yerli yersiz gülmelerin
anırmaların boş muydu sevişmelerin
çağınıza tükürecek cesedim
cağdaşlığınıza küsecek beynim...
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 14.4.2024 15:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!