Esmer Sesli Adam'a Şiiri - Kemal Özavcı

Sonra dedim ki;
Abi be!
Sevmek...........?

...ve cigarasından derin bir nefes çekti,
başladı anlatmaya
"seven gider Kemal'im" dedi,
Fuzuliden bir deyişle...
Sonra sustu,
bir duman daha çekti içine,
hasret ve özleyişle..

Dertliydi,
kaderli değil,
lakin kederliydi...
Elinde kırık kelamları,
sustu sadece...
öyle sessizce...

Dedim ki sonra;
Abi be!
Böylemi olmalıydı sevmeler?
En çetin sancılar bırakıpta mı,
gitmeliydi gidenler?
sözüm ona sevenler!
Cam kesiği ağrılara bulanmışken yüreğin,
yaş yerine kan ağlarken gözlerin
kabullenemem öyle her sözü,
kızarım, öfkelenirim, küfrederim...

Yok abi yok,
sevenin payına, kalmak düşerken,
Fuzuli sevmemiştir bence,
sevdaya dair bin misal varken,
gidenler onamı özendi sence?
ya sen!
ya sen neden gitmezsin,
bir ışık beklersin hala?
Gönlünde kış, gönlünde sevdan,
onun hayaliyle,
biterken,
yiterken zaman...

yarın kurulunca mahşer,
huzura çıkınca, gidenler...
söyle be abi,
söyle ne der? ? ?

sorular...sorular...sorular...

Saki,
Bahtımız gibi kara,
çay doldururken,şarap bardağına...
seslendi usulca; ..."abi kapatıyoruz artık...."