Beşiktaş da Maşuklar Yokuşu’nun bitiminde
tenteneli perdeleri sararmış ahşap bir ev
penceresinde komşunun kızı esmer Münevver
balkonlarında kasımpatılar menekşeler
sokak aralarında veya Abbasağa Parkı’nda
arkadaşlarım misket oynardı.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
bedenimiz büyür ama, içimizde ki çocuk hep babasının saçlarını okşadığı yaşta kalır Mehmet abi.
biraz da bundan değilmidir, hep çocuk kalmak ister bedenlerimiz, belki babamız yine bir yerlerden çıkar gelir de, okşarsa diye saçlarımızdan...
saygılar abi, dostumsun her zaman...
geçmiş zaman olur ki;bir pencere aralanır hayal perdesinden
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta