Beşiktaş da Maşuklar Yokuşu’nun bitiminde
tenteneli perdeleri sararmış ahşap bir ev
penceresinde komşunun kızı esmer Münevver
balkonlarında kasımpatılar menekşeler
sokak aralarında veya Abbasağa Parkı’nda
arkadaşlarım misket oynardı.
Koca adam oldum hala
her gittiğimde eski evimizin sokağına
yol kenarlarında misket ararım
eski arkadaşlarımı küçük çocuk sanırım
Münevver’e mi ne oldu
aradan çok seneler geçti çok seneler
ya anneanne olmuştur torunları ile gezer
ya da evde kalmıştır o güzel matmazel
Kayıt Tarihi : 22.12.2007 13:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
biraz da bundan değilmidir, hep çocuk kalmak ister bedenlerimiz, belki babamız yine bir yerlerden çıkar gelir de, okşarsa diye saçlarımızdan...
saygılar abi, dostumsun her zaman...
TÜM YORUMLAR (2)