Esmer Kadın Şiiri - Mertcan Demirel

Rüzgar asılı kalmış,
Caminin sivri minaresinde.
Acımı çeker, eğlenirmi belli değil,
Lakin intikam ister gibi nefesi.
Kim bilir, belki yarın lodosta yazarız,
Yarım kalmış bir şiirin devamını...
II
...Rüzgar aldı intikamını,
Yağmurlar olmuş yaveri.
Esmer bir kadın güvendi gökyüzüne,
Çıktı istanbulun baharına.
Paçaları ıslandı,
Ruhu yaralıydı.
Derin derin baktı gök kubbeye,
Gözleri gece gibiydi,
Ama saklamaktaydı gündüzleri.
Rüzgar utandı ılık esti,
Öptü kadının yanaklarından,
Güneş eşlik etti, vuruldu gecesine.
O rüzgara kızgın,
Rüzgar istanbula.
Ah esmer kadın!
Sen rüzgarları sevdiğin zaman,
İstanbulun gözyaşı dinecek.
Lakin...
Paçaların hala ıslak,
Ruhunda hala yaralı.