Derinin derininde, dipte esmer hayatlar
Yalnızlık avlusunda, ipte esmer hayatlar..
Kapattım gözlerimi kulaç açtım maziye
Uçsuz bucaksız ufuk, eşlik ettim geziye
Bir değil iki değil, yirminci maraziye
Derinin derininde, dipte esmer hayatlar..
Yüze yüze karıştım, aktım tuzlu sulara
Gözeneklerim içti, derine indi yara
Sızılar da sızılar, kimim var gele sara
Yalnızlık avlusunda, ipte esmer hayatlar..
Kederin ikliminde hep de esmer hayatlar..
Pehlivanlık indinde kalpte esmer hayatlar..
Ne ağaçta sevişen cıvıl cıvıl serçeler
Ne dilime dolanan sevda yüklü besteler
Avucumda yüreğim, neler söyledi neler
Kederin ikliminde hep de esmer hayatlar..
Yıllara öfkelenip tutukladım güneşi
Anladım ki sensizlik karanlığın bir eşi
Gelinen bu noktada bırakmalı güreşi
Pehlivanlık indinde kalpte esmer hayatlar..
Refika Doğan- Antalya/2009
Refika DoğanKayıt Tarihi : 8.10.2009 18:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NE GÜZEL BİR SANAT ESERİ..OKUMAK BİLE AYRICALIK BENİM İÇİN..KALEMİNİZ GERÇEKTEN ÇOK GÜÇLÜ REFİKA HANIM..TEBRİK EDİYORUM..SEVGİLER.
tebriklerimi sunuyorum.
TRİYOLE:
Toplam on mısralık bir şiirdir. Anlam olarak çok güçlü, ancak aralarında kafiye bağı bulunmayan iki mısralık bir beyit ile başlar. Sonra aralarında kafiyeli üç mısra yazılır, başlangıç beytinin ilk mısrası hiç değiştirilmeden bu üç mısranın sonuna aktarılarak; giriş beytinden sonra gelen ilk dörtlük elde edilmiş olur. İlk dörtlüğün bütün mısraları bir biriyle olduğu gibi, giriş beytinin ilk mısrası ile kafiyeli olmak zorundadır.
İkinci dörtlük de ilk beytin ikinci mısrası üzerine kurulur ve dörtlüğün bütün mısraları bir biri ile kafiyeli olur. Dikkat edilirse giriş beytinin ilk mısrası birinci dörtlüğün sonuna, ikinci mısrası ise ikinci dörtlüğün sonuna HİÇ DEĞİŞTİRİLMEDEN aktarılmaktadır. Şiirin bütünlüğü bu giriş beyitinin mısraları ile korunmaktadır.
Bu açıklamalardan anlaşılacağı gibi şiiri kafiye düzeni:
AB, aaaA, bbbB.
Şeklinde olur. Büyük harfler ile yazılan kafiye düzeni mısranın hiç değiştirilmediğini anlatmak içindir.
Triyole, Servet-i Fûnun ve Fecr-i Âti şairleri döneminde sevilerek kullanılmıştır. Günümüz şairlerince de hâlâ sevilen, duygu ve düşüncenin etkili bir şekilde ifade edilmesine imkan veren bir nazım türüdür.
Triyole yazarken dikkat edilecek en önemli husus: Giriş beyti ile dörtlüklerin arasındaki anlam bütünlüğünün korunmasıdır.
TÜM YORUMLAR (7)