Esmer Güzeli Şiiri - Cem Özdemir

Size, bir merhaba bile diyemedim ya..
işte ona yanıyorum, esmer güzeli..!
Oysa, bunu o kadar çok isterdim ki..!

Hatırlar mısınız bilmem? !
Mart'ın 28'iydi.. günlerden Çarşamba..!
Tam öğle üzeriydi vakit..!
Semt Nalbantoğlu.. mekan Mini Cafe..!
Oturduğunuz masanın tam karşısıydı yerim.
Sözüm ona, eski bir dostla sohbet için gelmiştim güya..!
Ama bir gördüm ki sizi..
bir kapıldım ki, güzelliğinize..!
Daha ilk bakıştan.. ilk saniyeden..
esir aldınız benliğimi benden..!

Bense, size bir merhaba bile diyemedim ya..
işte ona yanıyorum, esmer güzeli..!

Gözleriniz sevgi doluydu...
Bakışlarınızsa sımsıcak..!
Ne kadar da içten gülümsüyordunuz..
yan masada, balonuyla oynayan küçük kıza..!
İnanın, neler vermezdim..
onun yerinde olmak
ve arada yanınızdan geçerken,
sevgiyle yanağına dokunduğunuzda..
teninizi hissetmek için..!

Oysa.. ben size bir merhaba bile diyemedim ya..
işte ona yanıyorum, esmer güzeli..!

Arada.. göz göze geldiysek de..
sadece bir kaç kez..
ve bir kaç saniyeliğine..!
Nereden bileceksiniz..
ve nasıl anlayacaksınız ki,
sizi ilk görüşte yüreğimden vurulduğuma.? !
Ama ben çok iyi biliyorum ki..
size vuruldum, Esmer Güzeli..!

Oysa, bir merhaba bile diyemedim ya..
işte ona yanıyorum..!