Esmer bir geceydi.
Karanlık sisli caddelerin ardından,
Gülümsüyordun gözlerime.
Sımsıkı kuşatmıştın bedenimi.
Bakakalmıştım;
Yakalanmıştım, göz hapsine.
Sert esen rüzgarın sesi uğulduyordu kulaklarımda.
Ve sen gidiyordun usulca.
Sana koşmak, doyasıya sarılmak istedim.
Olmadı yapamadım.
Prangalar, vurulmuştu sanki ayaklarıma
Bağırdım.
Sesimi duyuramadım sana.
Gözlerimi açtım yeniden hayata.
Kabusunla yaşamaya, alışamadım daha.
Kayıt Tarihi : 23.1.2007 01:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her tür sıkıntının sabır ilacı
Hayat ırmağına atıp kulacı
Dostluk sofrasını sermek yakışır
Yaşam felsefene doldur neşeyi
Günlük hayatından kaldır köşeyi
Toplum ekseninde ara her şeyi
Doğru olmayanı yermek yakışır
-Oğluma yazdığım bir öğüt bu şiirinizde sizede gönderiyorum.Sesini duymayan sevgili dostlar başına.Geçmiş acıları düşünmek yeni dertler edinmek demektir.Yine de sen bilirsin.Çok güzel ve sade bir dille anlatmışsınız duyguları.Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (2)