Bebeğim Şiiri - Kadir Ünlü

Bebeğim,derdim hep sana
Bebeğinden ayrılmış anne gibi
Ateş düşerdi bağrıma
Yanardı içim,için için
Koşup sarılıncaya kadar
Gülen gözlerinle sen bana
Bebeğim
Hatırlar mısın ?
Kuşluk vaktinde bir gün
Uzun bir yürüyüş yapmıştık
Bize kısa geldiği için yorulmadığımız
Bahçe suluyordu erkenci bir kadın
“Hadi teyze ıslat bizi” demiştin
Çevirmiş hortumu
Islatmıştı sırılsıklam iki deli aşığı
Gülerek katıla katıla,seyrek dişleriyle
İşte şimdi
Sırılsıklam aşık olmuştuk
Ne eğlenmiştik ama !
Oysa
Ayrılacaktık az sonra
Kırarak ayıracağı kaderimizin
Bir kiraz ağacının dalları gibi
Gövdesinden
O an !
Çakılırdı mahsun bakışların gözlerime
Ayırmazdın benden
Köşeden kayboluncaya kadar
Bebeğim

Ve şimdi
Teslim olunca kaderimize
Yaşlanıyoruz aynı şehirde
Ama ayrı evlerde
Ne zaman
Bahçe sulayan birini görsem
Bakarım hüzünlü bir tebessümle
Ve ıslanır bedenim
Belkide ?
Hasta olacağım soğuyacak terimle
İç çekerim derin derin
Ne aşktı be !
Sırılsıklamım gene diyerek
Ellerim cebimde,başım önde
Çeker giderim,kaderime doğru
Sende ıslanıyor musun ?
Bahçe sulayan birini görünce
Koca bebeğim...