Esmer Adama Aşık Mavi Kadın

Siz hiç,
Esmer bir adama aşık,
Mavi bir kadının hikayesini duydunuz mu?
Seni seviyorumlar iliştirirmiş adamın kirpiklerine,
Parmak uçlarından merhametler dökülürmüş yüzüne,
Esmer, koyu karanlık bir siyahmış o...
Güzel bir adammış her şeyden önce...
Bir rakı içişi varmış,
Mavi kadın yanarak anlatıyor,
Gramafonlar çalarmış etrafta...
Bir varmış bir yokmuşlar,
Öyle diyor görenler onları,
Ben hiç görmedim...
Rivayeti bile böyleyse öykünün,
Kim bilir gerçeği nasıldır öyle değil mi?
Sesinde dalgalar, denizler,
Ulan falezler varmış adamın,
Kadının tek derdi,
Mavi olmasıymış,
Her kadın kadarmış işte,
Herkes kadarmış...
Adamın saç diplerine, kirpiklerine,
Yüzünün her zerresine şiirler, öyküler asarmış...
O ojeleri çıkmış tırnakları ile,
Sıkıntılarını içine atan,
Uzun saçlı, beyaz bir kadınmış...

Ve esmerliğine aşk iliklenmiş adamın,
Avuçları arasında uyumak,
Mizah-ı şahaneden daha rahatmış...