Esmer Şiiri - Adnan Taş

Gece ve etrafa dağılmış bir dumanla sarı ışıklar
tenini arıyordu yüzünün
bir de ben,
bir de ben soruyordum
geceyle ararken karanlıkta gölgeleşen esmer yüzünü

ne zaman yanmasa odanın ışıkları
karanlık ihbar eder seni
dokunur içime siren sesleri
gece telli turnalar kaçırır bir mevsim adını
bütün mevsimler göç halinde,pencereye fısıldar
başka bölgeye mülteci eder esmer dünyanı

sen uyurken turnalar kaçırır bir göç mevsim adını
turnaların bir kabahati yok
mevsimlerin de...

sen zaten kalmak için gelmemiştin bu kimsesiz gecenin
esmer tenine
göze almalı belki en derin yalnızlıkları
kırık bir sandalın kürek atışlarını
göze almalı taşımak için bavullar dolu ıssız yaşamları
göze almalı esmer adını bir havin mevsiminin
kurak noksanlığında