Esmelisin Şiiri - Yaşar Yıldız

Sen, sen bir bahar yelisin..!

Yeşillerde, gözlerinle esmelisin.
Güvercin kanatlarında umut,
göklerde bulut olup esmelisin.
Deniz dipleri senden almalı maviliğini.
İstiridye kabuğunun
içinde bile esmelisin.

Tutunup kalma zeytin dallarına.
Rengine ad bulamadığım saçlarınla,
gün ışığı olup esmelisin.
Tenin yaban gülü tomurcuklarında.
Ak köpük ellerinle,
saç diplerimde esmelisin.

Dudaklarının dokunuşuyla
dağların yücelerinde,
Pınarların gözelerinde,
çoban yıldızının steplerinde esmelisin.
Es hadi, hadi es, hadi eski;
Sensiz iklimlere can gelsin.

Durmak olmaz,
esmemek olmaz
Eller açılmışken böyle sana,
böyle beklenirken sen,
Sen esmeli, esmelisin.