Küf kokuyor hava durgun.
Esmeli bir yel esmeli.
Yaprak oynamıyor sakin.
Esmeli bir yel esmeli.
Bu küf kokusu bitmeli.
Üstümüzde kara bulut.
Gel dostum korkuyu unut.
Yarından kesilmez umut.
Esmeli bir yel esmeli.
Bu kara bulut gitmeli.
Kaynasın coşsun yürekler.
Yerde kalmaz bu emekler.
Dertler harman olmuş bekler.
Esmeli bir yel esmeli.
Dertler çözülüp bitmeli.
Bir dil gerek söyleyecek.
Kulak gerek dinleyecek.
Bu güne çare olacak.
Esmeli bir yel esmeli.
Köhne düzen değişmeli.
Daha çare tükenmeden.
Dostlar sular yükselmeden.
Mehdi Mesih beklemeden.
Esmeli bir yel esmeli.
İnsan doğa barışmalı.
Umut var, bitmedi daha .
Bizi uyarıyor doğa.
Denizler çıkmadan dağa.
Esmeli bir yel esmeli.
Bütün canlar kurtulmalı.
Celali doğrudan yana.
Halktan adaletten yana.
İşçiden kadından yana.
Esmeli bir yel esmeli.
Bütün dünya birleşmeli.
Kayıt Tarihi : 17.3.2019 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/17/esmeli-bir-yel-esmeli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!