Esmedin gülüm…
Kayalar yuvarlanır yüreğimin üstüne,
Aşkımın dağlarından dağlarından, oy gülüm
Gözlerimin bebeği yağlanır gül üstüne,
Bakışlarımın buğusundan akıp da gülüm…
Seni yazar yollara adımlarım gör gülüm.
İzine bakıp konuşur yüreğim duy gülüm.
Aşk bile saklar kendisini sen olmayınca.
Rüzgâr eser her şey toz duman olurda gülüm…
Gittiğin o adres de ruhum seni bekledi.
Hırçın bir karanlık olup da yanmadın gülüm.
Söndü duygularımda, gündüzümün güneşi.
Denizler yosun kokarken sen esmedin gülüm
Oktay ÇEKAL
08.10.2014-22.43
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 23:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/10/esmedin-gulum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!