Esme (Şiir) Şiiri - Ali Akdemir

E S M E

Vatanı için şehit düşen askerlere

Yağmur öpüşlü Ünye! Son düşüm
Esme çıldır çıldır
Esme akyar vadime! ..
Esersen keyfe keder, üşür üşütürüm
Susar zamanın sesi..! ? Öpsen
Isıtır yalın yalım beyaz tenin çatalı.

Esme yelkeni bulut kar poyrazım
Esme aşk bozgunu yüreğime
Her bahar / atlı isterik çığlıklar fellik fellik..! Sapısilik delibal
Derin yırtmaçlı sevdamı kessen, akar kıvıl kıvıl
Kanımın düşsel çırpınışı, şiir şırıltısı kadına..!
Şair, duygu gönder yürekten yüreğe
Süsle beni hayat.

Esme yüreklere düş düşüren yanardöner siteli
Esme ırıp ırıp ayışığı ırmağıma
Nabız nabıza bakışlar, civil civil civildeşir
Kaymak için sana bakar yıldızım, sırılsıklam
Bıçkın sekili dudaklar diril diril, serzenişte
Kobra bakışlı, yüzesim geliyor çalımlı gözlerinde
Uzat yüreğini, yağmura karışalım damla damla.

Esme gökyeleli Osmanlı kadınım
Esme efil efil, oymağımın Elif’i
Yaşam koyağımın imgesi
Portakal çiçeği kokulu yurdun benim
Bir yamacın ırlam ırlam öten iki ıslığıyız senle
Postçağını yaşa, kurgusu bitmeden aşkın
Bir katre türkü damlat, güneşi kucaklayan ovaya.

Hayatı göğsünde saklayan Erciyes yüzlü
Esme ılgım ılgım güzlenen günüme
Esme yel yepelek, bir çakımlık yalazıma
Yaşlı düşler, sinide kadın oynatmıyor artık
Çıkılmıyor tatlı suçun pervazına! .. Düştüm elden belden..!
Bir öpümlük bakışın gıdım gıdım yanağımı okşasın yeter.

Ali Akdemir
21.11.007
Kayseri